Zomerschool over Communicatie & Hersenen, 6-10 juni

Vorige week was ik samen met Gerdineke van Silfhout (Nederlands), Jacqueline Wessel (UiL OTS) en Gün Semin (Sociale Psychologie) bezig met een internationale zomerschool over communicatie en hersenen, hier in het Academiegebouw. We hadden vijf hele leuke sprekers — Friedemann Pülvermüller, Liina Pylkkänen, Ira Noveck, Evelyn Ferstl, en Ivan Toni — plus zo’n 30 eveneens leuke deelnemers, van over de hele wereld, met een sterk contingent UiL OTS’ers. De lezingen gingen over hoe de hersenen omgaan met woordbetekenis, semantische compositie en pragmatische verrijking van zinsbetekenis, textbegrip, en niet-linguistische ingrediënten van communicatieve vaardigheden, waaronder het vermogen over andermans denken na te denken (theory of mind). Dat laatste onderwerp kwam eigenlijk zo’n beetje in alle lezingen terug, er is duidelijk sprake van een trend waarin ook (hersen)onderzoekers die van oudsher gericht zijn op hoe het brein de linguistische ‘code’ verwerkt steeds meer gaan nadenken over — deels evolutionair bepaalde — sociale vaardigheden zoals theory of mind, cooperativiteit, en empathie. Dit past volgens mij in een ruimere verschuiving, waarin de psycholinguistiek steeds socialer wordt. Geheel in lijn met deze trend hadden we zelf ook een gevarieerd sociaal programma, met daarin een beklimming van de Dom, een rondvaart door grachten en singels, en een avondworkshop afrikaans trommelen (ook een vorm van communicatie, waar in het UiL OTS zelfs onderzoek naar wordt gedaan, door Yoad Winter c.s.). Die trommelworkshop, gegeven door Paul de Ridder van Kobadji, was op dinsdagavond in de Transtuin, en de 25 djembees samen waren ook elders in het centrum heel goed te horen… Leuk om te doen, maar ook een prima manier om van een groep een echte groep te maken. De organisatie kostte veel tijd, ook omdat er geen draaiboek was – dat gaan we nu in de nasleep alsnog voor een volgende keer aanleggen. Verder ben je als coordinator van ’s ochtends 6 uur tot ’s avonds laat continu met van alles in de weer — je kan sprekers die van ver komen bijvoorbeeld niet om 18:00 naar hun hotel sturen, er moet gegeten en gekletst worden. Maar het was het meer dan waard, de deelnemers en sprekers vonden het ontzettend leuk. Over ‘n paar jaar misschien nog maar eens doen… En, voor degenen die er nog eens wat over willen lezen: de sprekers hadden elk een a twee artikelen opgegeven die bij mij kunnen worden opgevraagd. Jos van Berkum